Kontrakty menadżerskie (zwane też umową o zarządzenie, umowa o sprawowanie zarządu, umową zlecenia zarządu czy umową o prowadzenie przedsiębiorstwa spółki) stanowią w polskim systemie prawnym bardzo niejednolitą grupę umów, należącą do grupy nazywanej potocznie kontraktami nienazwanymi. Charakteryzują się one brakiem jednolitego uregulowania w kodeksie cywilnym lub innej ustawie - są przez to szczególnie elastyczne i pozwalają na szeroką realizację zasady swobody umów w trakcie ich zawierania. Powszechnie przyjmuje się, że zawierając kontrakt menadżerski, przyjmujący zlecenie (menadżer, zarządca) zobowiązuje się odpłatnie wykonywać w sposób stały czynności zarządu przedsiębiorstwem należącym do dającego zlecenie - w jego imieniu i na jego rzecz.
W związku z faktem, że przepisy prawa cywilnego nie tworzą ogólnych ram umowy o zarządzenie (tak jak ma to miejsce w przypadku np. zlecenia lub umowy o dzieło, a szczególnie widoczne jest w umowie o pracę), prawidłowy kontrakt menadżerski powinien w jak najszerszy i możliwie jak najbardziej dokładny sposób określać wzajemne zobowiązania stron, szczegółowe zasady wykonywania zarządu przez menadżera, kwestie wynagrodzenia, ewentualnych premii, urlopów etc. Brak precyzyjnych uregulowań umownych może w istotny sposób utrudniać stronom dochodzenie swoich praw w przypadku ewentualnego postępowania sądowego.