Z godnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 2024 r. (III PSK 125/24) artykuł 52 § 1 ustawy z 1982 r. – Prawo spółdzielcze nie jest przepisem odrębnym w rozumieniu art. 68 § 1 k.p. Oznacza to, że członkowie zarządu spółdzielni nie mogą być (nigdy nie są) zatrudnieni na podstawie powołania.
Sąd przypomniał w tej sprawie uchwałę siedmiu sędziów z dnia 21 lutego 2003 r., III PZP 19/02, OSNP 2003. W przepisach Prawa spółdzielczego trudno jest też doszukać się upoważnienia do określenia w statucie spółdzielni stanowisk, na których możliwe jest zatrudnianie na podstawie powołania. Przepis art. 5 § 1 pkt 7 tego Prawa stanowi wprawdzie, że statut powinien określać zasady i tryb wyboru oraz odwoływania członków organów spółdzielczych, lecz uregulowanie to należy odnieść do wewnątrzspółdzielczego trybu konstytuowania tych organów, nie zaś do nawiązywania z tymi członkami stosunków pracy (członek organu spółdzielni może pełnić swoje funkcje niezależnie od zatrudnienia). Odesłanie do art. 68 KP i art. 52 § 1 Prawa spółdzielczego, należy więc tak rozumieć, że ustawodawca – niezależnie od aktualnej redakcji art. 68 KP – niejako „zdaje się” całkowicie na rozwiązania przyjęte w ustawodawstwie pracy. Jeżeli więc aktualne brzmienie art. 68 KP nie wymienia przypadków (stanowisk), w których stosunek pracy nawiązuje się na podstawie powołania, przy czym ustawodawca w przepisie tym najwyraźniej nie chciał takich przypadków określić i odesłał w tym względzie do przepisów odrębnych – w których, co widać z dokonanego przeglądu, stanowiska takie są wymienione, a jednocześnie nie są one wymienione w Prawie spółdzielczym – to należy uznać, że przepis art. 52 § 1 tego Prawa nie jest przepisem odrębnym w rozumieniu art. 68 § 1 KP.